بطور کلی ماهیت حساب، به منظور ذات هر حساب می‌باشد. پیش از هرگونه توضیح نیاز است زبان حسابداری آموخته شود.
کلیه‌ی اتفاقات، رویدادها و رخدادهای مالی در حسابداری، در قالب 2 واژه بدهکار و بستانکار بیان می‌شود و تمام رویدادها را با بدهکار و بستانکار شدن تشریح می‌نمایند. همچنین در حسابداری عموما مثبت بودن را با بدهکار و منفی بودن را با بستانکار نشان می‌دهند.
ماهیت و ذات تمام دارائیها مثبت است، بنابراین در حسابداری به آن ماهیت بدهکار گفته می‌شود پس بنابراین دارائیها دارای ماهیت بدهکار هستند.
تفسیر: چون دارائیها بالای صفر است و اصلا نمی‌تواند منفی باشد، بنابراین گفته می‌شود دارائیها دارای ماهیت بدهکار هستند. مثلا حساب صندوق را در نظر بگیرید، ما صندوق صفر و زیر صفر نداریم.
بقیه دارائیها هم به همین صورت است و شروع حساب دارائیها با بدهکار شدن آن هاست. متقابلا بدهی ها دارای ماهیت بستانکار هستند، به این معنی که وقتی شرکت در حالت بدهی قرار می‌گیرد، در حالت منفی است و شروع حساب بدهی‌ها با بستانکار شدن آن‌ها می‌باشد.
درآمد و فروش دارای ماهیت بستانکار هستند.
خرید و هزینه‌ها کلا دارای ماهیت بدهکار هستند.
در ادامه توصیه می‌شود آموزش حساب های معین و تفضیلی را در مقالات دیگر دنبال کنید.